Wiewiórka kocha SWOJE drzewo. To jest JEJ drzewo i to są JEJ szyszki. Musi chronić SWOJE drzewo. Zamontować bramę albo postawić płot, a najlepiej zbudować mur! Tak, długi i wysoki mur będzie najlepszy.
Pięknie ilustrowana, mądra opowieść dla najmłodszych o zachłanności, egoizmie i o tym, że skupiając się wyłącznie na sobie, stajemy się samotni.
Polecamy także pozostałe części w serii o wiewiórce i niełatwych emocjach: „Trochę dużo” i „Już nie chcę być wiewiórką”.
